Ze względu na generowanie strat przez transformator, należy zwrócić uwagę na pojawienie się pojęcia sprawności, którą wyznaczają stosunek mocy oddawanej do odbiornika do sumy mocy oddawanej do odbiornika oraz mocy strat w miedzi i w żelazie.
Oto zależność:
η = Podd / (Podd + PCu +PFe)
Podd – moc oddawana do odbiornika
PCu – moc strat w miedzi
PFe – moc strat w żelazie
Powyższe parametry można z dostateczną dokładnością wyznaczyć, korzystając ze stanów pracy jałowej i stanu zwarcia pomiarowego. Istotne jest to, że transformator zawsze pobiera większą moc z sieci zasilającej, niż oddaje do odbiornika. W niektórych przypadkach może więc zachodzić konieczność znajomości sprawności transformatora, np. z powodu właściwego doboru zabezpieczenia przeciążeniowego od strony pierwotnej.
Sprawność transformatorów jest różna ze względu na moc znamionową transformatora i zawiera się w granicach ok. 0,3-0,4 dla transformatorów o mocy pojedynczych VA, aż do ok. 0,99 dla transformatorów energetycznych rzędu MVA.
Sprawność pojedynczego transformatora zależy również w sposób nieliniowy od prądu obciążenia strony wtórnej. Transformatory projektuje się tak, by ich największa sprawność przypadała dla ok. połowy wartości prądu znamionowego.
Przybliżony poglądowy wykres dla zależności sprawności transformatorów przedstawia rysunek.
