Prawidłowa praca takiego zespołu jest możliwa przy spełnieniu kilku wymagań.

Podstawowym wymogiem jest  identyczna przekładnia napięciowa (nie powinna się różnić więcej niż 0,5%).

Rysunek poniżej pokazuje układ dwóch transformatorów jednofazowych i ich pętlę prądu wyrównawczego, jaki będzie płynął w uzwojeniach wtórnych przy różnych przekładniach napięciowych.

Będzie to mieć miejsce nawet wtedy, gdy do strony wtórnej zespołu transformatorów nie będzie przyłączony żaden odbiornik.
Gdyby napięcia transformatorów różniły się za bardzo, wówczas bardzo szybko prąd wyrównawczy mógłby osiągnąć duże wartości, praktycznie uniemożliwiając zasilenie odbiornika, lub nawet mógłby przekroczyć wartości znamionowe doprowadzając do zniszczenia transformatorów.

Kolejnym wymogiem pracy równoległej jest: taka sama grupa połączeń.
Dla układu jednofazowego będzie to właściwe połączenie początków uzwojeń, tak aby napięcia strony wtórnej były łączone w zgodzie z fazą (w przeciwnym przypadku transformatory ulegną natychmiastowemu uszkodzeniu lub zadziałają zabezpieczenia).

Ostatnim wymogiem jest: proporcjonalny rozkład mocy między transformatorami. Będzie on spełniony, gdy napięcia zwarcia transformatorów wyrażone w procentach nie będą się różnić więcej niż o 0,5%, a stosunek mocy transformatorów nie będzie większy niż 3:1.